پلی نوروپاتی حاد ایدیوپاتیک (سندرم گیلن بار‌ه) :

نوعی پلی نوروپاتی حاد یا تحت حاد است که می تواند به دنبال بیماریهای عفونی خفیف ، واکسیناسیون و اقدامات جراحی و یا بدون عامل مساعد کننده ای روی دهد .
به نظر می رسد که این سندرم اساس ایمنولوژیک داشته باشد . ممکن است پیدایش این بیماری با ابتلا قبلی فرد به عفونت با کمپیلوباکتر ژوژونی ارتباط داشته باشد.
بیماری می تواند به صورت میلینوپاتی و یا آکسونوپاتی روی دهد. نوع همراه با میلینوپاتی در ایالات متحده شایعتر است .

علایم و نشانه ها :
معمولاً با ضعف عضلانی متقارن که از اندام تحتانی آغاز می شود و در قسمت پروگزیمال بارزتر از ناحیه دیستال است ، تظاهر می یابد .
گاه این ضعف عضلانی آنقدر شدید است که حیات بیمار را تهدید می کند .
( بویژه اگر عضلات تنفسی و عضلات مربوط به بلع نیز درگیر شوند. ) در صورتی که دژنراسیون آکسونی روی دهد عضلات نیز تحلیل می روند . علائم حسی معمولاً نسبت به علایم حرکتی شدت کمتری دارند اما به کرات روی می دهند  و DTR  نیز از بین می رود  . ممکنست  اختلالات قابل توجه اتونوم به صورت تاکیکاری ، آریتمی ، فشار خون نا پایدار ، اختلال تعریق، اختلال عملکرد ریوی ، اختلالات اسفنگتری و ایلئوس پارالیتیک روی دهند .

تشخیص :
می توان از موارد زیر کمک گرفت :
ضعف پیشرونده در بیش از یک اندام و از بین رفتن رفلکس های دیستال همراه با از بین رفتن یا کاهش رفلکس های پروگزیمال . پیشرفت بیماری تا مدت 4 هفته و متقارن بودن نسبی اختلالات عصبی و درگیری حسی مختصر و درگیری اعصاب مغزی بویژه عصب زوج 7 .
اختلال اتوزوم ، عدم وجود تب در هنگام شروع بیماری و افزایش میزان پروتئین  CSF پس از یک هفته .
وجود کمتر از 10گلبول سفید در هر میکرو لیتر مایع CSF .
آهسته بودن هدایت عصبی و یا وجود اختلال در هدایت برای چندین هفته .
در گیلن باره در CSF غلظت پروتئین افزایش را نشان می دهد ، اما شمارش سلولی طبیعی است . در بررسی های الکترو فیزیولوژیک آهسته شدن قابل توجه هدایت اعصاب حسی و حرکتی مشاهده می شود.

درمان :
- به نظر پلاسما فرز دوره بیماری را کوتاه می کند و احتمال پایدار ماندن علایم عصبی را کاهش می دهد بویژه در بیمارانی که دچار درگیری شدید یا پیشرونده هستند و یا دچار اختلال تنفسی می باشند ، اندیکاسیون دارد و بهتر است هر چه سریعتر آغاز شود .  
- IVIg به میزان mg/kg/d400 برای 5 روز به اندازه پلاسما فرز موثر است و باید در کودکان و در بیمارانی که دچار بیماریهای قلب و عروق هستند از این روش استفاده شود .
- کورتیکو ستروئیدها می توانند بر پیش آگهی بیماری تاثیر نا مطلوب داشته باشند و یا بهبودی را به تاخیر اندازند . از این رو استفاده از کورتیکو ستروئید ها اندیکاسیون ندارد .
سایر درمانها به صورت علامتی است و هدف آنها پیشگیری از عوارضی چون نارسایی تنفسی یا کلاپس عروقی می باشد . از این رو بهتر است بیماراین که دچار درگیری شدید می باشند در ICU مورد درمان قرار بگیرند .

مراقبتهای پرستاری :
سندرم گلین باره از فوریت های طبی است درمان بیمار باید در بخش مراقبت های ویژه باشد . بیمار مبتلا به مشکلات تنفسی به تهویه مکانیکی احتیاج دارد . کنترل ریتم قلب ضروری است زیرا به علت اختلالات اعصاب خود مختار آریتمی به وجود می آید . به علت نارسایی تنفسی و بلع ، بیمار در معرض خطر آسپیراسیون است و باید ترشحات او ساکشن شود . از علل شایع مرگ و میر در این بیماران نارسایی تنفسی به علت فلج عضلات بین دنده ای و دیافراگم و اختلالات ریتم قلب است .
اندامهای فلج را باید حداقل روزی 2 مرتبه در دامنه طبیعی حرکات مفاصل ورزش داد  و آنها  را در وضعیت مناسب قرار داد . اقدامات درمانی جهت پیشگیری از ترومبوز سیاهرگ عمقی و آمبولی ریه ناشی از بی حرکتی شامل هیدراتاسیون بیمار ، فیزیوتراپی ، تجویز برنامه درمان با هپارین است
مراقبتهای لازم جهت پیشگیری از زخم فشاری باید انجام شود . بعد از برگشت صداهای روده و رفلکس بلع ، تغذیه دهانی به تدریج شروع می شود . روشهای ارتباطی غیر کلامی به بیمار آموزش داده می شود . برای تقویت حس کنترل بیمار و کم شدن ترس او لازم است . اطلاعات درباره وضعیت بیماری تاکید بر ارزیابی مثبت از امکانات تقابلی بیمار ، شرکت دادن بیمار در ورزشهای استنباط فکری ، تکنیک انحراف  حواس و انتقال فیزیک مثبت مدنظر باشد .
اکثر مبتلایان در عرض چند هفته یا چند ماه به طور کامل بهبود می یابند و عده ای نیز به فلج کامل یا طولانی مدت مبتلا می شوند .

منبع: http://www.nritld.ac.ir/tabid/1883/language/fa-IR/Default.aspx